Catching up 2016 ... Voorjaar in de lucht ~ Spring is in the air

Langzaamaan golft het Licht de woonkamer weer binnen...

En in Februari worden de dagen onmiskenbaar langer.

In de natuur voel ik de sappen weer gaan stromen en zo ook in mij. De winterslaap liefdevol achterlatend, bruisend van nieuwe energie, moedig nieuwe stappen nemend.

Planten weer naar buiten en de terrasstoelen en -tafel blinken uitdagend. Verlangend naar de, al indringende, eerste zonnestralen, nestel ik me uit de wind op het terras.

De volle Nivea schrijftas is gereduceerd tot een bescheiden A4 handtas en ergens in een onconventionele winkel treft een prachtig inkt- schrijfset van donker marmer mijn oog. Die prijkt al snel charmant, met lak en stempels en een veer uit m'n roofvogelcollectie, 

op het bureau.

Niet dat het ooit heeft opgehouden met stromen, maar de focus is weer terug, 

vol met nieuwe inzichten.

Zou de deadline (9-9-9), die ik me gesteld had, nog van kracht kunnen zijn? Die gedachte ook weer achterlatend, tast ik de eerste voorjaarsterrasjes in de stad af.

Alsof het zo bedoeld is (knipoog), overlijd m'n computer, valt spontaan een oude vulling uit m'n kies en verschijnen er allerlei deals voor nieuwe abonnementen voor o.a. energie, telefoon en internet. Dan maar ALLES nieuw! Geïnstalleerd achter de nieuwe pc, verschijnen er ook nieuwe contacten op Facebook en LinkedIn. Mooi!

Eind maart een oude administratieve kwestie afgerond en de belastingaangifte de deur uit. De winter voelt nu echt ver weg!

Met een nieuwe inktpatroon in de vulpen, vloeit het weer onophoudelijk. De onderzoeksperiode lijkt na een jaar ten einde te komen, al leer ik elke dag iets bij. 

Op dit moment schrijf ik de biografieën van de karakters die in het boek de hoofd- en bijrollen krijgen en neem me voor met regelmaat het schrijfproces met jullie te blijven delen.....

~

Slowly the Light surging back into the living-room ...

And in February, the days grow unmistakeably longer.

In nature I feel the juices starting flowing again, and so in me. Hibernation lovingly leaving, sparkling new energy, taking brave new steps.

Plants back outside and the patio chairs and table sparkle challenging. Longing for the, already probing first sunbeams, I snuggle out of the breeze on the terrace.

The extremely full Nivea writingbag has been reduced to a modest A4 handbag and somewhere in an unconventional store, a stunning ink writingset of dark marble caught my eye. Which quickly shines charmingly, with lacquer and stamps and a feather from my -bird of prey- collection, on my desk.

Not that it ever ceased to flow, but the focus is back! Full of new insights.

'Should the deadline (9-9-9), which I had set for myself, be still in force'? That thought quickly leaving again, I check out the first spring-terraces in the city.

Like it was meant to be (wink), my computer dies, an old filling spontaneously falls out of my tooth and all sorts of deals appear for new subscriptions for, among other things, energy, telephone and internet. Well Then!! EVERYTHING new! Installed behind the new pc, new friends appear on Facebook and LinkedIn. Beautiful!

Late March I completed an old administrative issue and the tax return goes in the mail. Winter feels really far away!

With a new cartridge in the pen, it flows again continuously. The research period seems to come to an end after a year, but I learn something new every day.

At the moment I write the biographies of the characters that have a main and supporting role in the book and take onto myself to continue on a regular basis to share the writingproces with you ...

She® With Love ღ

Catching up ... Herfst-Winter ~ Fall-Winter

De herfst diende zich aan.

Alleen de stukjes voor het magazine bleef ik schrijven. Via via melde zich nog een andere uitgever voor advertorials in een informatieblad, die met liefde vorm kregen.

Consulten die ik sporadisch gaf, werden talrijker en intenser en liet me gewillig meenemen in het verhaal van anderen.

De herfst en winter, die voor mij toch al een naar binnen keren inhoudt, kregen een vorm van verwerking. Regelmatig nam ik de pen weer ter hand en begon met het teruglezen van wat ik geschreven had. Daar bleef het meestal bij, los van een enkel woord. Naarmate de intensiteit van de consulten verhevigde, raakte ik uit de flow van het schrijven.

Niettemin waren het gezellige tijden van consulten, veel koffie, lekker eten, lachen, huilen en muziek.

Toch bleef al die tijd het schrijfwerk me aanstaren en de innerlijke druk om te gaan schrijven voerde ik op. Tegen kerst en oud en nieuw wist ik dat het tijd werd verder te gaan. Stukjes schrijven voor de magazines voelde niet meer zo goed en bracht ik tot een einde. Rondkijkend in de woonkamer, rijpte het plan voor een goede schrijfplek. Tja? Waar voelde het goed? Op een avond zag ik vanuit mijn ooghoek een statige doch zwijgende bureaulamp, die ik al jaren had genegeerd en als oud vuil in een hoek uit had staan.

Vanuit een andere hoek van de kamer lonkte met een knipoog een, tot bergplaats gebombardeerd, bureautafeltje, die met een kromme rug de onzinnige last droeg. 

Ze smeekte erom verlost te worden van die troep! 

Ik ging rechtop zitten en vond het huwelijk tussen die twee wel wat. "Sleep me voor het raam", schreeuwde het tafeltje. Mezelf van de bank rukkend, deed ik wat ze me had bevolen, borg de rommel op, installeerde de lamp, een stoel en het schrijfwerk en....voilà, een schrijfplek was geboren.

Nu nog het schrijven weer oppakken!

~

Fall presented itself.

Only the pieces for the magazines I kept writing. Through other sources another publisher asked for advertorials in a booklet, which I created with love.

Consultations, who would take place sporadically, got more numerous and more intens and I was willingly taken in the stories of others.

Fall and winter, which represent a turning inward anyway for me, were a form of processing. I regularly took the pen in my hand and began reading back what I had written. It usually stayed that way, apart from a single word. As the intensity of the intensified consultations grew, I got distached from the flow of writing.

Nevertheless there were pleasant times of consultations, lots of coffee, excellent food, laughter, crying and good music.

All the while the writing remained to stare at me and I boosted the inner pressure to write on. At Christmas and Newyears I knew it was time to move on. The pieces of writing for the magazines didn't feel as good anymore and I brought that to an end, just as the consultations. Looking around the living-room, the plan matured for a good writingplace. Well? What felt good? One evening I saw from the corner of my eye a stately but silent desk lamp which I ignored for years. It looked like dirt and had been standing in a dark corner. From another corner of the room staring with a wink, bombed to shed, an office table, which bore4 the senseless burden with a curved back.

She begged for it to be rid of that shit!

I sat up and approved of the marriage between those two. "Drag me to the window", shouted the table. Myself jerking of the couch, I did what they commanded me, cleared the mess, installed the table, lamp, chair and writing and .... There! a writing place was born.

Now to pick up writing again!

She® With Love ღ

Catching up ... Overzicht ~ Overview

In de winter van 2014/2015, voorafgaand aan het boekmoment leerde ik via
een vriend, die fotograaf is, de uitgever kennen van een maandmagazine.

De vraag kwam van de vriend om een artikel te schrijven in combinatie met zijn foto's. In gesprek met de uitgever zou het een doorlopend thema krijgen. De korte sfeerstukjes bleken, ook na het boekmoment in de zomer, een welkome afwisseling met het toch wel ernstig wordende onderzoek voor m'n boek. 

Ook van de interviews met diverse fotografen genoot ik.

De gedichten, die in de zomer nog dikwijls de kop op staken, waren eveneens een welkome afwisseling, al kwamen ze steeds minder voorbij. 

Zonder dat de hoeveelheid werk echt teveel was, kwam de verrassende uitnodiging van een vriendin mee te gaan op vakantie naar Frankrijk, als een verademing.

Opgetogen pakten we de auto en reisden af. Het paste precies! De bergen, een plek die Farniente heet (wat luilakken betekent), de weidse blik vanaf het landgoed, heerlijk samen eten en drinken....fantastisch. Ook nieuwe ideeën voor m'n boek kwamen langs en schreef ik een meditatieritueel die we met z'n allen hebben gehouden. Kaarsjes aan en later rond het kampvuur. Het was voor mij duidelijk dat dit niet de laatste keer zou zijn!

Pogingen om research voor het boek te ordenen liep uit in noodzaak. Het verdeelde zich over 3 schriften en een aantal karakter bundeltjes die ik later zou uitwerken.

Door de vele informatie en notities die nu had, raakte ik het overzicht kwijt.

Informatie, die zich ook in beelden aandiende, kon ik maar moeilijk vertalen naar woord. Via de computer op zoek naar plaatjes die ik kon vatten in mijn onaardse beelden, maar niets kwam in de buurt. Eigen tekeningen liepen op niets uit. Ik kreeg het niet vanuit mijn hoofd op papier!

Totdat een tijd later, op een zaterdagochtend, ik al zappend op een documentaire 'terecht' kwam van een Amsterdamse schilder.

Steil achterover slaand, heb ik zijn werk en leven drie kwartier gevolgd. Precies de sfeer van mijn werk verbeeldend! Met tranen in de ogen omarmde ik hem!

Na afloop heb ik een half uur gehuild van geluk, herkenning en vreugde om het gevoel niet alleen te zijn in creatie. Niets was voordien in de buurt gekomen en zou er daarna ook niet blijken te zijn.

Radeloos geworden van de pogingen de beelden en alle informatie tot dan toe samen te brengen, besloot ik de pen neer te leggen, een pauze in te lassen.....

~

In the winter of 2014/'15, prior to the bookmoment, I got acquainted with the publisher of a monthly magazine, through a friend who is a photographer.

The question came from them to write an article, together with the photographs. In conversation with the publisher, it would get a continuous theme. The short atmospheric pieces turned out to be, even after the bookmoment in the summer, a welcome change from the very serious becoming research for the book.

Also the interviews with several photographers I enjoyed.

The poems, whitch still often popped up in the summer, were also a nice change, although they came less and less.

Without the amount of work becoming too much, the surprising invitation of a girlfriend to go on holiday to France, came as a relief.

Delighted we packed the car and traveled. It fit the bill! The mountains, a place called Farniente (meaning Laziness), the panoramic view from the estate, great food together and drink ... fantastic!

New ideas for my book came along and I also wrote a meditation ritual we performed all together. Candles and gathering around the campfire afterwards.

It was clear to me that this would not be the last time!

Attempts to organize the book research became a necessary evil. Distributed over three notebooks and some bundles of character that I would develop later.

Due to the load of information and notes, I had now lost the overview.

Information which also presented itself as images, I found difficult to translate into words. Through th computer, viewing pictures that I could catch within my unearthly images, but nothing came close. My own drawings came to nothing. I could not get it out of my head onto paper!

Until some weeks later, on a Saturday morning TV-zapping, I came across a documentary about an Amsterdam painter.

Steep striking back, I followed his work and life for forty five minutes. Exactly like the imaginative atmosphere of my work! With tears in my eyes I embraced him. 

Afterwards I cried for half an hour of happiness, recognition and joy to being not alone in the feeling of creation. Nothing had previously come close and would also later not turn out to be.

Distraught of the efforts to bring images and information gathered up to then all together, I decided to put down the pen......

She® With Love ღ

Catching up ... Groeiende lading ~ Growing load

Soms schiet ik hardop in de lach...zowel om mezelf als om een rare kronkel in het verhaal. Wanneer dit gebeurd op een terrasje of zo, kijken mensen me verbaasd maar begripvol aan. Blijkbaar werkt het aanstekelijk, want ze doen spontaan mee.

Bijzonder mooi is, dat tijdens een samenzijn met mijn zoon of een vriendin of vriend, ze enthousiast reageren wanneer ze horen waar het boek over zal gaan. Zelfs bereid het te lezen. Dat conformeert opnieuw dat ik geen onzinnige dingen aan het doen ben en haalt alle twijfel weg.

Het onderzoeksmateriaal wordt intussen een flinke stapel!

Vragen als 'hoe zet je een verhaal in een bepaald genre in elkaar', 'hoe werkt een verhaallijn' dienen zich aan en gaandeweg wordt de lijst met vragen langer.

Het lukt echt niet meer zonder pen en papier op pad te gaan en loop ik de stad in met een, tot schrijftas gebombardeerd, handig Nivea tasje. Op zeker moment wordt die wel erg zwaar! Tablet, readers, schrijfblok, stapel notities en het onderzoeksmateriaal meezeulend, in een voornemen op de tablet te gaan schrijven, blijkt niet meer te doen. Als oplossing bedacht ik een grotere tas mee te nemen, op wieltjes!.... hahaha. 

Realiserend dat ik letterlijk en figuurlijk teveel met me meedraag. 

Op het terrasje lees ik na wat ik het laatste half uur geschreven heb. 

...appels, peren, brood, boter....

'Oh ja, dat zijn de boodschappen die ik wilde halen'.

Met een frons sluit ik m'n schrift en reken de koffie af. Tijd om iets anders te gaan doen! 

Eenmaal weer met de benen stevig op de grond, onderneem ik de tocht naar de winkel...

~

Sometimes I suddenly laugh out loud... about myself or a strange twist in the story.

When this happens on a terrace or so, people look puzzled at me but understanding. Apparently it works contagious, because they spontaniously take part.

Particularly nice is, that during a gathering with my son or a friend, they respond enthusiastically when they hear about the book. Even willing to read it. It confirms again that it is not nonsense what I'm doing and removes all doubts.

The study material is getting into a huge pile!

Questions like "how do I write a story into a certain genre", or "how to construct a storyline" are emerging. And gradually the list of questions grow longer.

I can't really do without pen and paper going out and I walk the city with a, bombarded as a writing case, convenient Nivea bag. Which at one point becomes very heavy! Tablet, readers, stack of notes and research material carrying about, with intention to write on the tablet, is impracticable. The solution I came up with is to take an even lager case... on wheels!...hahahaha.

Realizing that I literally carry too much with me.

On the terrace I read back what I've written the last half hour.

...apples, pears, bread, butter....

Oh Yeah, those are the grocery's I wanted to get.

With a frown I close my notebook and pay for the coffee. Time to do something else!

Once I have my feet firmly on the ground, I undertake the trip to the store...

She® With Love ღ

Catching up ... Zomer 2015 ~ Summer 2015

'Het is teveel', dacht ik. Teveel om ineens op te kunnen schrijven. Onder een euforisch gevoel, maar met de handen in het haar, pen ik steekwoorden op het schrijfblok en merk dat de balpen mijn tempo niet kan bijhouden. Op naar de Hema om een vulpen te kopen! Voor de zekerheid maar twee aanschaffen. 'En volgens mij heb ik nog een potje inktpatronen in huis'.

Potlood en gum blijken ook handig.

Starend naar de drie lange rijen steekwoorden, ontdek ik het grotere geheel in dit alles. Van een aantal woorden weet ik het fijne nog niet en besluit verder onderzoek te doen. 

Hoera voor Google!!

En zo begint de zomer! Een zomer vol nieuwe ontdekkingen. Naar de wereld die ik beschrijf, maar ook in mezelf.

Het liefst, elk zonnestraaltje aangrijpend, zit ik midden in de rumoerigheid van de stad. Op een terrasje of zo. Vaak ook aan de IJssel, lekker allemaal binnen loopafstand.

Zodra de pen het papier raakt, vloeien de woorden gestaag. De ene keer een inzicht in een verhaalstuk vanuit eerdere woorden, een andere keer totaal nieuwe woorden of een uitbreiding van het verhaal zelf.

Wat er op papier komt, en dát het op papier komt raakt me, ontroert me. Gezien de aard van de woorden en inzichten, of waar en wanneer het zicht afspeelt, mag het duidelijk in de vorm van een fantasy genre gegoten worden.

De karakters in het verhaal dienen zich summier aan, terwijl één van de hoofdpersonen tijdens de cursus in maart zich al manifesteerde.

Om het allemaal te kunnen bevatten komt vaak mijn hoofd ertussen. Behalve het nadenken over correct Nederlands, pieker ik over de logica van het verhaal, over realiteit en of het ooit leesbaar is en interessant genoeg.

Worstelend met hart en hoofd, zoekend naar balans....

~

'It's too much', I thought. Too much to write down at once. With an euphoric feeling, but with my hands in my hair, I put words on the notepad but the ballpoint cannot keep up with me. So onward, to the department store to buy a fountain pen! Just to be sure I buy two. "I think I have a box of cartridges at home". 

Pencil and eraser appear to be handy to.

Staring at the three long rows of keywords, I discover the bigger picture in all this. A few items I'm not yet familiar with and decide to further investigate.

Hurray for Google!!

And so begins the summer. A summer full of discoveries. Of the world I describe, but also within myself.

Preferably, gripping each sunbeam, writing in the middle of the noisy city. On a terrace or so or by the river called the 'IJssel'. Deliciously all within walking distance. 

When the pen touches paper, words flow steadily. One time an insight into a narrative piece from earlier words, other times completely new words or an extension of the story itself.

What's on paper and thát it comes on paper touches me. Given the nature of the words and insights or where and when the story takes place, It may clearly be cast in the form of a fantasy genre. The characters in the story emerge one by one, while one of the main characters manifested already during the course in March.

To contain it all, often my head comes between. Besides thinking about correct Dutch and English, I worry about the logic of the story, about reality and if it ever will be readable and interesting enough.

Struggling within hart and head, searching for balance....

She® With Love ღ

 

 

Catching up … Wat er aan vooraf ging ~ What precedes

Over het schrijfproces van mijn boek “De Reis naar Huis”
Catching up…wat er aan vooraf ging

In maart 2015 begon ik met het schrijven van mijn eerste boek. Daarvoor was wat meer schrijftechniek nodig en ik gaf me op voor een cursus bij Merel in het ‘Atrium’ in Zutphen.

Maar eigenlijk begint het schrijfproces al een jaar eerder….

Op een zonnige zondagmorgen zit ik om half negen, op mijn terrasje in het hartje van de binnenstad, aan de eerste kop koffie. De raven in de bomenrand tegenover me krassen er lustig op los, druk in de weer met het (ver) bouwen van hun nesten. Daarbij speels babyraafjes aan het produceren.

Zoals meestal ’s morgens, half in meditatie, kijk ik naar het leven om me heen zonder te kijken. Zien van binnenuit. Op een gegeven moment stroomt het informatie en besef dat het noodzaak is pen en papier te pakken. Eenmaal de pen in de aanslag, net als nu eigenlijk, kras ik onophoudelijk het ene gedicht na het andere op papier. Kan het haast niet bijhouden. Daarbij volledig mezelf verbazend. Uren later houd de stroom eindelijk op en lees na wat ik heb geschreven.
 “Wow! Hier kan ik en mag ik iets mee”, dacht ik.

Zo is het gedichten blog twee jaar geleden gestart. De inspiratie is nooit meer opgehouden en heb een jaar lang gedichten en korte teksten/verhalen geschreven. Tot aan vorig jaar februari dus. Vanaf dat moment werd het duidelijk dat dit slechts een oefening was. Een oefening in woorden, vertalen van Nederlands naar het Engels (en andersom, want veel kwam ook in Engels binnen), zinsbouw, betekenis, weg laten van onnodige woorden, zuiver schrijven zonder mijn hoofd ertussen, etc.

In februari vorig jaar (2015) werd de stroom heviger en in een uur tijd kwam er een compleet en complex verhaal binnen. Realiserend dat dit niet zomaar even opgeschreven was, bleek het één of zelfs meerdere boeken te mogen worden.

En dan begint de zoektocht naar hoe het eerste boek geschreven mag worden…..

~

About the writing of my book "The Voyage Home"
Catching up ... what precedes
 
In March 2015 I started writing my first book. Expecting to need some more writing technique I signed up for a course with Merel in the 'Atrium' in Zutphen.

But actually the writing begins a year earlier ....

On a sunny Sunday morning at half past nine I sit on my terrace in the heart of downtown, sipping from the first cup of coffee. The ravens in the trees edge opposite me scratching up a storm, busy with (re) building their nests. In addition to playfull producing babyravens.
As usual in the morning, half in meditation, I look at life around me without really looking. Seeing from the inside. At a given moment the information flows, and I realize that it is necessary to get hold of pen and paper. Once armed with the pen, just as now actually, I scratch incessantly one poem after another on paper. Can not keep up with it. Thereby completely surprising myself. Hours later the flow finally ends, reading what I wrote.
"Wow! I can and may do something with it”, I thought.

So the blog poems started two years ago. The inspiration has never stopped and produced a year long poems and short texts / stories. Until last February so. From that moment it became clear that this was just an exercise. An exercise in words, translating from Dutch into English (and vice versa, because many also came in English), syntax, meaning, let off unnecessary words between pure writing without my head, etc.

In February last year (2015) the flow got stronger and in an hour's time a complete and complex story emerged. Realizing that this was not just written here and now, proved too may be one or even several books.
Then the search begins for the first book to be written ... ..

She® With Love ღ